Usuwasz zęby pacjentowi - uzasadnij, że nie można ich leczyć
Jeżeli lekarz wykonujący zawód w formie indywidualnej praktyki lekarskiej nie wykonana lub wykona nienależycie umowę, którą zawarł z pacjentem, może ponieść odpowiedzialność deliktową. Kiedy może dojść do takiej sytuacji i jak się jej wystrzegać?
U 15-letniego niepełnosprawnego pacjenta zaistniała konieczność ekstraktacji zębów, których dalsze leczenie nie było możliwe. Małoletni pacjent trafił do poradni stomatologicznej, a jego matka wyraziła zgodę na zabieg. Po wykonanym zabiegu zarzuciła jednak lekarzom, że ekstraktacja objęła zęby, które nadawały się do leczenia. W pozwie skierowanym przeciwko szpitalowi pacjent - w imieniu którego działała przedstawicielka ustawowa – matka, domagał się od szpitala 50.000 zł tytułem zadośćuczynienia za krzywdę powstałą wskutek usunięcia zębów. W uzasadnieniu wskazano, że chłopiec po zabiegu był obolały, płaczliwy, nie chciał się bawić i przebywać w towarzystwie innych dzieci, miał obrzękniętą szczękę i przyjmował środki przeciwbólowe, był smutny, senny, nie reagował na polecenia rodziców, nie chciał z nikim rozmawiać.
Dołącz do prenumeratorów magazynu
Dokumentacja Medyczna w Praktyce
Zyskujesz:
- ✔ Magazyn w wersji papierowej i e-wydania
- ✔ Alert E-zdrowie
- ✔ Porady email od eksperta
- ✔ Gotowe wzory dokumentów
- ✔ Udział w webinarach