sąd

Kiedy musisz uzyskać zgodę zastępczą na leczenie pacjenta

W niektórych przypadkach będziesz musiał uzyskać zgodę sądu opiekuńczego na przeprowadzenie konkretnego działania medycznego. Sprawdź, kiedy będzie to konieczne.

Zgoda sądu opiekuńczego na przeprowadzenie konkretnego działania medycznego to w praktyce zgoda zastępcza. Jest ona bowiem wydawana przez sąd w zastępstwie upoważnionego podmiotu. Sprawdź, jakich sytuacji to dotyczy.

Agnieszka Sieńko
29 października 2018 r.
Roszczeniowy pacjent

4963c48aac0bbbb831c05fc72e7c4104f306d704-xlarge

Kiedy i w jaki sposób musisz zawiadomić sąd o wykonaniu procedury medycznej u pacjenta

W praktyce zdarzają się sytuacje, że uzyskanie zgody pacjenta na leczenie nie jest możliwe ze względu na konieczność podjęcia szybkich działań mających na celu ratowanie zdrowia lub życia. Sprawdź, kiedy konieczne będzie zawiadomienie sądu opiekuńczego o przeprowadzonej procedurze.

Lekarz może wykonać zabieg operacyjny albo zastosować metodę leczenia lub diagnostyki stwarzającą podwyższone ryzyko dla pacjenta bez zgody przedstawiciela ustawowego pacjenta lub zgody sądu, gdy zwłoka spowodowana postępowaniem w sprawie uzyskania zgody groziłaby pacjentowi niebezpieczeństwem utraty życia, ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia. Tak stanowi ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty. Jakie masz obowiązki w przypadku działania bez zgody?

306029027ad2c3c5d2704918c098a45d0a1989ae-xlarge

Wpisy, które zabezpieczą Cię w sądzie – sprawdź, czy zawsze je umieszczasz w dokumentacji

Zawarcie niektórych informacji w dokumentacji medycznej najczęściej korzystnie świadczy o lekarzu i ma istotne znaczenie dla oceny jego postępowania przez biegłych sądowych. Dowiedz się, o jakie wpisy chodzi i czy o nich nie zapominasz.

Lekarze często mają wątpliwości, czy ważność wpisów w dokumentacji medycznej można hierarchizować. Czy istnieją wpisy mniej i bardziej ważne w dokumentacji medycznej?

Czy potajemne nagranie może być dowodem w sprawie o błąd medyczny

Nagrywanie rozmów z lekarzem bez jego wiedzy nie budzi pozytywnych skojarzeń. Jednak czasem może być jedynym dowodem, który potwierdzi słuszność racji pacjenta w sądzie. Kiedy sąd go uzna?

Pacjent trafił do szpitala. Wcześniej skaleczył się w rękę podczas wykonywania prac w ogrodzie. To był już drugi pobyt pacjenta w szpitalu w tym miesiącu. Dwa tygodnie wcześniej przechodził zabieg usunięcia znamienia w okolicy nadgarstka w prywatnej klinice. Otrzymał diagnozę. Skaleczenie nie jest groźne, ale głębokie. Wymaga szycia i zatrzymania go w szpitalu na obserwacji do rana. Rano nie było potrzeby dalszej hospitalizacji, więc pacjent wychodzi do domu z dużym opatrunkiem.

22 sierpnia 2016 r.
Roszczeniowy pacjent

e839a05e504937359148262291a12f10a1ccd8a2-xlarge

5 zapisów w dokumentacji, dzięki którym skutecznie obronisz się w sądzie

Właściwie prowadzona dokumentacja medyczna ma znaczenie nie tylko w sytuacjach, gdy pacjent zarzuca błąd, ale także na co dzień, zwłaszcza w rozliczeniach z NFZ. Płatnik ma prawo żądać wglądu w dokumentację, żeby zweryfikować, czy rozliczone świadczenie faktycznie zostało udzielone. A na co zwróci uwagę sąd, np. w procesie o błąd medyczny?

Dokumentacja indywidualna pacjenta obejmuje dokumentację indywidualną wewnętrzną – przeznaczoną na potrzeby podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych, o którą w razie ewentualnego sporu mogą poprosić zarówno sądy, jak i organy ścigania i NFZ, oraz dokumentację indywidualną zewnętrzną, która jest dla pacjenta.

Wniosek do sądu opiekuńczego o zgodę na działanie medyczne

Lekarz może wykonać zabieg u pacjenta małoletniego, ubezwłasnowolnionego bądź niezdolnego do świadomego wyrażenia pisemnej zgody. Musi jednak wcześniej uzyskać zgodę jego przedstawiciela ustawowego. Gdy pacjent nie ma przedstawiciela lub gdy porozumienie się z nim jest niemożliwe, wówczas niezbędne jest zezwolenie sądu opiekuńczego. Zgoda sądu opiekuńczego jest także wymagana, gdy przedstawiciel ustawowy pacjenta małoletniego, ubezwłasnowolnionego bądź niezdolnego do świadomego wyrażenia zgody nie zgadza się na operację lub zastosowanie metody leczenia czy diagnostyki o podwyższonym ryzyku, a są one niezbędne.