Rozporządzenie precyzyjnie określa wysokość świadczeń kompensacyjnych za różne rodzaje uszczerbków na zdrowiu. Przykładowo, całkowita utrata kończyny górnej powyżej stawu łokciowego skutkuje wypłatą 55 tys. zł, a całkowita utrata wzroku w obojgu oczach to 100 tys. zł. Tabela szczegółowo wymienia kwoty przypisane do konkretnych uszkodzeń ciała, co ma na celu jasne i transparentne określenie wartości rekompensaty dla poszkodowanych.

Nowe przepisy uwzględniają również rekompensaty za uciążliwości związane z leczeniem. Wysokość świadczeń zależy od długości hospitalizacji oraz rodzaju przeprowadzonych zabiegów. Na przykład hospitalizacja na oddziale intensywnej terapii przez ponad 30 dni skutkuje wypłatą 15 tys. zł, a przeszczepienie serca, płuca, wątroby, trzustki lub nerki – 40 tys. zł. Świadczenia te mają zrekompensować pacjentom trudności związane z długotrwałym i skomplikowanym leczeniem.

Rozporządzenie obejmuje również rekompensaty za pogorszenie jakości życia. Niezdolność do samodzielnej egzystencji wyceniana jest na 40 tys. zł, a istotne ograniczenie funkcji seksualnych – 25 tys. zł. Przepisy uwzględniają różne aspekty pogorszenia jakości życia, od niemożności podjęcia lub kontynuowania nauki po utratę możliwości posiadania dzieci.

W przypadku śmierci pacjenta wysokość świadczeń kompensacyjnych zależy od wieku zmarłego oraz relacji osoby uprawnionej do złożenia wniosku. Na przykład dziecko własne poniżej 18 lat może otrzymać 100 tys. zł, a małżonek niepozostający w separacji – 70 tys. zł. Rozporządzenie precyzyjnie określa kwoty w zależności od różnych scenariuszy, co ma na celu zapewnienie odpowiedniej rekompensaty dla bliskich zmarłego.