W nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz.U. z 2017 r. poz. 836) zdefiniowano pojęcia „wypisu” (jest to skrótowy dokument zawierający wybrane informacje lub dane z całości dokumentacji medycznej), „odpisu” (dokument wytworzony przez przepisanie tekstu z oryginału dokumentacji medycznej z wiernym zachowaniem zgodności co do treści z oryginałem) oraz „kopii” (dokument wytworzony przez odwzorowanie oryginału dokumentacji medycznej, w formie kserokopii albo skanu).  Podmioty, które będą sporządzać cyfrowe kopie dokumentacji muszą dostosować swoje regulaminy organizacyjne w zakresie tej formy udostępnienia dokumentacji. 

Ustawodawca odniósł się do problematyki wydawania oryginałów dokumentacji medycznej. Obecnie zgodnie z nowymi przepisami dokumentacja ma być wydawana w oryginale (za potwierdzeniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu) - na żądanie organów władzy publicznej albo sądów powszechnych. Pacjent może żądać udostępnienia mu oryginałów dokumentacji, jedynie gdy zwłoka w jej wydaniu mogłaby spowodować zagrożenie życia lub zdrowia pacjenta.  

Zgodnie z nowym zapisem po śmierci pacjenta dokumentacja medyczna może być udostępniana osobie upoważnionej przez pacjenta za życia lub też osobie, która w chwili zgonu pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym. Takie uprawnienie nadano także Rzecznikowi Praw Pacjenta.

Do ustawy dodano także regulacje wskazujące sposób postępowania z dokumentacją medyczną po śmierci lekarza prowadzącego praktykę zawodową lub po zlikwidowaniu podmiotu leczniczego.

Ustawa przewidziała również możliwość zawierania umów o powierzenie przetwarzania danych osobowych.