W Polsce stan epidemii obowiązywał od 20 marca 2020 r. Ustawa o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi definiuje stan epidemii jako „sytuację prawną wprowadzoną na danym obszarze w związku z wystąpieniem epidemii w celu podjęcia określonych w ustawie działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych dla zminimalizowania skutków epidemii”.

Z kolei stan zagrożenia epidemicznego, to „sytuacja prawna wprowadzona na danym obszarze w związku z ryzykiem wystąpienia epidemii w celu podjęcia określonych w ustawie działań zapobiegawczych”.

W praktyce oznacza to, część rozwiązań, które były zastosowane, jak np. zdalne posiedzenia sejmu, zdalne posiedzenia samorządów, nie będą się w tej formie odbywały. Stan zagrożenia epidemicznego pozwala podejmować decyzje w razie zagrożeń i potrzeb i zrobić np. krok wstecz. Wciąż pozostaje obowiązek noszenia maseczek w szpitalach i ośrodkach zdrowia.

W związku z tą zapowiedzią powiały się już odpowiednie projekty rozporządzeń:

• projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii

Projektowane rozporządzenie zakłada zniesienie stanu epidemii wprowadzonego z 20 marca 2020 r. na podstawie rozporządzenia ministra zdrowia z 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2022 r. poz. 340).

Jest to uzasadnione poprawą stanu epidemiologicznego skutkującą zmniejszeniem gwałtownego rozprzestrzeniania się zakażeń wirusem SARS-CoV-2. To z kolei przyczyniło się do zmniejszenia liczby osób hospitalizowanych i umożliwia wprowadzenie w Polsce stanu zagrożenia epidemicznego;

• projekt rozporządzenia ministra zdrowia w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego

Wprowadzenie stanu zagrożenia epidemicznego nastąpi jednocześnie z odwołaniem stanu epidemii i uchyleniem rozporządzenia ministra zdrowia z 20 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2022 r. poz. 340).

Mając na uwadze, że szczepienia ochronne są skuteczną metodą zapobiegania zachorowaniom na choroby zakaźne, zarówno w wymiarze zapobiegania zachorowaniom u osoby poddanej szczepieniom ochronnym (prewencji indywidualnej), jak i kształtowania odporności całej populacji na zachorowania (prewencji zbiorowej), proponowana regulacja kontynuuje obowiązek szczepień przeciwko COVID-19 nałożony na osoby w stanie epidemii rozporządzeniem ministra zdrowia z 13 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii (Dz.U. z 2022 r. poz. 340) oraz zawiera regulację dotyczącą posiadania przez te osoby ważnego unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID.

Ten obowiązek stosuje się do osób, w stosunku do których nie występują przeciwwskazania zdrowotne do szczepienia.

Natomiast w przypadku nieposiadania przez wskazane osoby ważnego unijnego cyfrowego zaświadczenia COVID, są one zobowiązane uzyskać negatywny wynik testu antygenowego lub molekularnego w kierunku Sars-CoV-2 wykonanego każdorazowo, nie później jednak niż w ciągu 48 godzin od momentu rozpoczęcia pacy, nauki, czynności zawodowych lub fachowych. Należy jednak zaznaczyć, że testy te nie będą finansowane ze środków publicznych.