Od 1 lipca 2025 r. pacjenci ubiegający się o leczenie lub rehabilitację uzdrowiskową otrzymają skierowania według nowego, jednolitego wzoru. Zmiana wynika z rozporządzenia ministra zdrowia z 10 czerwca 2025 r., które modyfikuje dotychczasowe zasady kierowania do sanatoriów i ośrodków rehabilitacyjnych.

Nowy formularz ma ujednolicić sposób gromadzenia informacji o stanie zdrowia pacjenta i ułatwić ich weryfikację przez Narodowy Fundusz Zdrowia. Dokument został opracowany tak, aby ograniczyć niepełne lub błędnie wypełnione skierowania, które dotychczas wydłużały procedurę kwalifikacji.

Wraz z wprowadzeniem nowego wzoru pojawiają się także bardziej szczegółowe wymagania dotyczące zatwierdzania skierowań. Placówka medyczna będzie zobowiązana do dopilnowania, aby dokument zawierał wszystkie niezbędne dane kliniczne, wyniki badań oraz informacje o dotychczasowym leczeniu. Brak wymaganych elementów może skutkować odesłaniem skierowania do uzupełnienia, co wydłuży czas oczekiwania na turnus.

Zmiany te mają na celu usprawnienie procesu kwalifikacji pacjentów, skrócenie kolejek i zapewnienie, że leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitacja będą przyznawane w oparciu o rzetelne, pełne dane medyczne.

Nowy formularz skierowania został podzielony na pięć obowiązkowych sekcji, które muszą zostać wypełnione w całości, aby dokument został przyjęty do rozpatrzenia. Każda z części obejmuje inne aspekty niezbędne do właściwej kwalifikacji pacjenta – od danych osobowych i identyfikacyjnych, przez szczegółowy opis stanu zdrowia, po uzasadnienie medyczne kierowania na leczenie lub rehabilitację uzdrowiskową.

Jednym z kluczowych elementów jest wskazanie trybu realizacji świadczenia – stacjonarnego lub ambulatoryjnego. Ta informacja pozwala NFZ odpowiednio zaplanować wykorzystanie miejsc w uzdrowiskach i ośrodkach rehabilitacyjnych. Brak określenia trybu będzie traktowany jako błąd formalny, a w konsekwencji spowoduje odrzucenie skierowania przez Fundusz. Oznacza to konieczność ponownego jego wypełnienia, co nie tylko wydłuży czas oczekiwania pacjenta na leczenie, ale może też wpłynąć na jego dostępność w wybranym terminie.

Takie doprecyzowanie wymogów ma zmniejszyć liczbę pomyłek i przyspieszyć proces kwalifikacji, zapewniając jednocześnie, że każdy pacjent zostanie skierowany do ośrodka odpowiadającego jego potrzebom zdrowotnym i możliwościom organizacyjnym systemu.

Celowość skierowania pacjenta na leczenie lub rehabilitację uzdrowiskową musi zostać potwierdzona przez lekarza zatrudnionego w uprawnionej komórce organizacyjnej placówki. Specjalista ten powinien posiadać kwalifikacje zgodne z zakresem świadczenia, m.in. z dziedziny rehabilitacji medycznej, balneologii czy reumatologii. Dodatkowym wymogiem jest ukończenie kursu z zakresu podstaw balneologii, który potwierdza znajomość specyfiki leczenia uzdrowiskowego.

Placówka medyczna ma obowiązek udokumentowania weryfikacji uprawnień lekarza wystawiającego skierowanie. Oznacza to konieczność posiadania w aktach stosownych potwierdzeń kwalifikacji oraz ich zgodności z aktualnymi wymogami prawnymi. Takie rozwiązanie ma zapewnić, że decyzja o skierowaniu pacjenta oparta jest na opinii specjalisty posiadającego odpowiednie przygotowanie merytoryczne i praktyczne.

Aby przygotować się do wejścia w życie nowych wzorów skierowań do sanatorium, placówki medyczne muszą wdrożyć zmieniony formularz, przeszkolić personel i zaktualizować procedury wewnętrzne zgodnie z wymaganiami rozporządzenia.

Pierwszym krokiem jest wdrożenie nowego wzoru skierowania – zarówno w wersji papierowej, jak i w systemie informatycznym, z którego korzysta podmiot. Tylko w ten sposób możliwe będzie właściwe sporządzanie dokumentacji od dnia obowiązywania nowych przepisów.

Kolejnym etapem jest przeszkolenie personelu odpowiedzialnego za przygotowywanie i zatwierdzanie skierowań. Szkolenia powinny obejmować zarówno omówienie nowego formularza, jak i wyjaśnienie szczegółowych wymagań formalnych, których niespełnienie może skutkować odrzuceniem dokumentu przez NFZ.

Placówki muszą również zaktualizować swoje procedury wewnętrzne. Ważne jest, aby upewnić się, że lekarze zatwierdzający skierowania spełniają wszystkie kryteria określone w rozporządzeniu – w tym posiadają odpowiednią specjalizację oraz wymagane szkolenia. Takie działania pozwolą uniknąć błędów formalnych i opóźnień w procesie kwalifikacji pacjentów.