Prawo do rehabilitacji w domu przysługuje pacjentom, którzy posiadają ubezpieczenie NFZ. Wówczas obejmuje ona porady lekarskie oraz różnego rodzaju zabiegi rehabilitacyjne. Podstawą do jej rozpoczęcia jest posiadanie skierowania pacjenta na rehabilitację w domu. Dokument taki wystawiony jest przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego posiadającego odpowiednią specjalizację. Powinno zawierać nazwę schorzenia, czas trwania choroby oraz adnotacje o braku możliwości samodzielnego poruszania się chorego.

Prawo do rehabilitacji w domu przysługuje pacjentom cierpiącym na schorzenia, które uniemożliwiają im samodzielne poruszanie się i dojazd do placówki leczniczej. Do takich stanów zalicza się: ogniskowe uszkodzenia mózgu do 12 miesięcy od zachorowania (zator, udar, uraz krwotoczny mózgu), ciężkie uszkodzenia centralnego i obwodowego układu nerwowego, uszkodzenia rdzenia kręgowego do 12 miesięcy od wypadku, urazy nóg do 6 miesięcy po urazie oraz czas do 6 miesięcy po wszczepieniu endoprotezy stawów biodrowych i kolanowych.

Rehabilitacja w domu przysługuje też pacjentom cierpiącym z powodu schorzeń przewlekłych takich jak: choroba Parkinsona, reumatoidalne zapalenie stawów, guzy mózgu, stwardnienie rozsiane, miopatia czy rdzeniowy zanik mięśni, a także chorym w stanie wegetatywnym.

W ramach rehabilitacji domowej wykonywane są zabiegi fizjoterapeutyczne z obszaru kinezyterapii, masażu, elektrolecznictwa oraz światłolecznictwa i termoterapii. W zależności od schorzenia z jakim zmaga się pacjent, jej celem jest przywrócenie pełnej sprawności lub poprawa jakości życia. Powrót do pełnej sprawności jest możliwy zwłaszcza po urazach, operacjach i wypadkach. Warunkiem utrzymania dobrej formy jest jednak to, aby po zakończonej rehabilitacji nadal stawiać na aktywność. Oczywiście musi być ona dopasowana do predyspozycji każdego pacjenta. Może to być kolarstwo, pływanie czy tenis, czyli jedne z najbardziej popularnych dyscyplin sportowych w naszym kraju, co potwierdzają przedstawiciele takich firm jak legalny bukmacher.