Gdy pacjent obraża Cię, podważa postawioną diagnozę i proponowany sposób leczenia, możesz odstąpić od leczenia. Jakie jeszcze działania cywilnoprawne możesz podjąć w takiej sytuacji i co wpisać w dokumentacji medycznej?
Anna P. jest pediatrą, prowadzi własny gabinet. Po zbadaniu dziecka (które nie znajdowało się w stanie nagłego zagrożenia życia lub zdrowia) i postawieniu diagnozy doszło do nieprzyjemnej sytuacji – matka zakwestionowała rozpoznanie i jednocześnie domagała się postawienia innego, które „ustaliła” sama i wydania zaświadczenia o danej treści. Anna P. nie zgodziła się z matką małego pacjenta, a całą sytuację opisała w dokumentacji medycznej. Po wizycie Anna P. otrzymywała od roszczeniowej matki telefony, w których dominowała agresja słowna. Zdarzyło się również, że matka dziecka w obecności innych osób – pacjentów i personelu współpracującego nią – obrażała Annę P. m.in. w sposób podważający jej kompetencje. Co Anna P. może zrobić w takiej sytuacji? Czy może odstąpić od leczenia pacjenta?
Zgoda na zabieg medyczny to ważny element procesu terapeutycznego. Często zastanawiamy się, czym właściwie jest taka zgoda i kiedy musi być odbierana od pacjenta na piśmie. Poznaj wskazówki naszego eksperta, Anety Naworskiej, adwokata z Kancelarii Naworska Marszałek sp.k. w Toruniu.
Wykonane badania sanitarno-epidemiologiczne i ich wyniki odnotowujesz w dokumentacji medycznej pacjenta. Sprawdź, czego nie może zabraknąć w tych wpisach i jakie wzory stosować.
Zgodnie z ustawą o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń, badania lekarskie u osób podlegającym obowiązkowym badaniom sanitarno-epidemiologicznym, przeprowadzają lekarze podstawowej opieki zdrowotnej lub lekarze wykonujący zadania służby medycyny pracy. Poprzednio obowiązujące rozporządzenie określające wzór karty badań do celów sanitarno-epidemiologicznych utraciło swą moc i niestety do tej pory nie wydano nowych przepisów wykonawczych. Jak więc prowadzić dokumentację w tym zakresie?
Blisko połowa lekarzy doświadczyła na swojej drodze zawodowej agresji ze strony pacjentów. Najczęściej zdarza się to w szpitalach, na izbach przyjęć i w przychodniach rodzinnych. Co można zrobić w takiej sytuacji?
Coraz częściej zdarzają się sytuacje, w których pacjenci krzyczą na lekarzy, wyzywają ich, a nawet posuwają się do przemocy fizycznej. Zdaniem Naczelnej Izby Lekarskiej 40% medyków doświadczyło w swojej drodze zawodowej agresji ze strony pacjentów. Najczęściej dotyka ona lekarzy w szpitalach, na izbach przyjęć i w przychodniach rodzinnych.
Oświadczenia pacjenta o upoważnieniu do uzyskiwania informacji o jego stanie zdrowia, uzyskiwania dokumentacji czy zgody na zabieg o podwyższonym ryzyku są często połączone w jeden dokument. Kiedy tak nie należy robić?
Praktyka w wielu przypadkach wskazuje, że oświadczenia pacjenta są połączone w jeden dokument i włączane na samym początku dokumentacji medycznej. Gdy wykonujemy u pacjenta usługi medyczne, które są powtarzającymi się procedurami, w tej części umieszczamy również oświadczenie o wyrażeniu zgody na przeprowadzanie badań przez lekarza. Jest to pierwsza czynność wykonywana przy przyjmowaniu pacjenta do placówki. Oczywiście chodzi tu o najczęstsze sytuacje, kiedy pacjent trafia do placówki samodzielnie i na planowe działania. Należy zatem pamiętać, że zupełnie inaczej wygląda sytuacja, gdy pacjent trafia do szpitala w stanie nagłym, nieprzytomny albo ubezwłasnowolniony.
Żeby mieć pewność, że właściwie będziesz mógł zrealizować prawo pacjenta do dostępu do dokumentacji medycznej, nie dopuszczaj do tego, aby lekarze wprowadzali do niej nieczytelne wpisy, błędne rozpoznania jednostek chorobowych czy usuwali wpisy. Co zrobić, aby dokumentacja była sprzymierzeńcem w walce z roszczeniowym pacjentem?
Większość przypadków domagania się roszczeń przez pacjentów to roszczenia o naruszenie dóbr osobistych, takich jak życie czy zdrowie. W mniejszości roszczenia dotyczą naruszeń praw pacjenta. Wśród spraw dotyczących naruszeń praw pacjenta można wymienić prawo pacjenta do dokumentacji medycznej, np. odmowy jej wydania, braków wpisów w dokumentacji czy pobierania dodatkowych opłat. Stąd na lekarzach zatrudnionych w placówce medycznej ciąży obowiązek dokonywania czytelnych wpisów, podawania wyczerpujących informacji o rozpoznaniu, rokowaniach, sposobie leczenia czy ordynowanych lekach. W takich przypadkach gwarancje bezpiecznego zarządzania placówką medyczną zapewni m.in. przypominanie o etycznej stronie zawodu lekarza, domaganie się znajomości aktów prawnych dotyczących praw pacjenta i ich przestrzeganie czy wydawanie aktów wewnętrznych dotyczących właściwego prowadzenia dokumentacji medycznej. Jak to zrobić?
Spełnienie zadość prawu pacjenta do informacji pomoże Ci uzbroić się w odpowiednie instrumenty, które pozwolą obronić się przed roszczeniami pacjenta. Na co zatem zwracać uwagę podczas kontaktów z pacjentem?
Prawo pacjenta do informacji sformułowano w rozdziale 3 ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Realizacja tego prawa pacjenta jest oczywista dla personelu medycznego. Tym niemniej trzeba pamiętać o sposobie jego realizacji. Pacjent ma bowiem prawo, aby informacje przekazywane mu przez lekarza były przystępne. Poza tym, że pacjent ma do tego prawo, lekarz jest zobowiązany do spełnienia tego uprawnienia pacjenta.
Zdarza się, że dziadkowie pod nieobecność rodziców muszą skonsultować z lekarzem stan zdrowia dziecka. Kto w takim przypadku powinien wyrazić zgodę na podjęcie przez lekarza czynności medycznych, kogo poinformować o stanie zdrowia, komu można udostępnić dokumentację medyczną dziecka?
Podczas weekendu babcia opiekowała się wnuczką, która zaczęła skarżyć się na bóle brzucha. Udały się do lekarza pierwszego kontaktu, żeby skonsultować stan zdrowia dziecka. Czy w takim przypadku możesz zbadać dziecko? Czy możesz udostępnić jego dokumentację medyczną, mimo że nie masz żadnego dokumentu upoważniającego babcię do wyrażania zgody na leczenie dziecka czy dostępu do dokumentacji medycznej?
Mimo że procedurę udostępniania dokumentacji medycznej uregulowano w przepisach, w dalszym ciągu budzi różnego rodzaju wątpliwości. W dobie smartfonów pytania, z jakimi zmagają się zainteresowani, dotyczą m.in. możliwości wykonywania przez pacjenta zdjęć dokumentacji medycznej. Czy takie działanie jest możliwe?
Pan Jan leczył się szpitalu w okresie wakacyjnym w 2018 roku. Cześć jego dokumentacji prowadzono w formie papierowej, a część w formie elektronicznej. W związku z potrzebą zasięgnięcia opinii innego specjalisty, zwrócił się do szpitala o umożliwienie mu wglądu w dokumentację medyczną. Zamierzał wykonać jej zdjęcia i sporządzić dla siebie notatki.
załącznik nr 4a zarządzenia nr 80/2014/DGL prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z 5 grudnia 2014 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów w rodzaju leczenie szpitalne w zakresie chemioterapia
opr. Dorota Kaczmarczyk, radca prawny
Określone działania, jak np. wydawanie zarządzeń dotyczących zasad wydawania dokumentacji medycznej, mogę Cię zabezpieczyć przed roszczeniowym pacjentem. Dowiedz się, o co warto zadbać, aby zabezpieczyć swoje interesy.
Niewłaściwe rozpoznanie jednostki chorobowej na skierowaniu do szpitala czy odmowa wydania pacjentowi dokumentacji medycznej mogą przyczynić do uznania niewłaściwego działania lekarza, a w dalszej konsekwencji do błędu diagnostycznego i narazić placówkę na poniesienie odpowiedzialności za naruszenie dóbr osobistych lub praw pacjenta. Jak wobec tego placówka może się zabezpieczyć przed pacjentem roszczeniowym?
Masz kilka możliwości, aby potwierdzić przysługujące pacjentowi prawo do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Istotne jednak jest, że każdorazowo musisz zażądać dokumentu, na podstawie którego możliwa będzie weryfikacja jego tożsamości. Sprawdź, czy brak takiego dokumentu może skutkować odmową udzielenia świadczeń.
Co zrobić w przypadku pacjenta, który zgłasza się ze skierowaniem do szpitala, ale nie ma ze sobą bez żadnych dokumentów potwierdzających tożsamość. Czy można go przyjąć, czy nie jest to możliwe?
Lekarz podejmuje wiele decyzji zmierzających do poprawy stanu zdrowia pacjenta: od diagnostyki po inwazyjne metody ratowania życia i zdrowia ludzkiego. Czy uzyskanie zgody na podjęcie czynności medycznych utrudnia codzienną praktykę? Kiedy jest to konieczny element procesu leczenia, który uchroni lekarza przed odpowiedzialnością?
W czasie zabiegu lekarz podjął decyzję o likwidacji płaskostopia, choć nie wystąpiły okoliczności zagrażające życiu lub zdrowiu pacjentki. Mimo że ta decyzja przyczyniła się do poprawy stanu zdrowia, działanie to było bezprawne. Pacjentka wyraziła zgodę tylko na konkretną operację. W tym przypadku rozszerzenie przeprowadzanego zabiegu nie było uzasadnione. W ewentualnym procesie sąd mógłby zasądzić na rzecz pacjentki odszkodowanie związane z naruszeniem praw pacjenta.
© Wiedza i Praktyka
Strona używa plików cookies. Korzystając ze strony użytkownik wyraża zgodę na używanie plików cookies.
/WiedzaiPraktyka
/wip
/WiedzaiPraktyka
/wip
