Od 15 kwietnia 2020 r. obowiązuje nowe rozporządzenie w sprawie dokumentacji medycznej, a wzór Karty obserwacji porodu, który jest załącznikiem nr 2 do rozporządzenia, rozszerzono o dodatkowe informacje. Co należy dodatkowo uzupełnić?

W pierwszej rubryce Karty obserwacji porodu należy podać „znak tożsamości”, czyli datę urodzenia pacjentki. To kluczowa informacja, która pozwala jednoznacznie zidentyfikować osobę rodzącą i jest niezbędna do dalszej dokumentacji medycznej.

Następnie, w lewym górnym rogu Karty, znajduje się rubryka przeznaczona na rozpoznanie przed porodem. W tym miejscu wpisuje się diagnozę postawioną przed rozpoczęciem porodu. Może to obejmować informacje na temat stanu zdrowia pacjentki, ewentualnych komplikacji ciążowych czy przewidywanych problemów związanych z porodem.

Kolejnym krokiem jest wprowadzenie danych identyfikujących pacjentkę. W tej części Karty należy wpisać jej nazwisko oraz imię, co jest podstawowym wymogiem identyfikacyjnym. Dodatkowo, wpisuje się wiek pacjentki, co może mieć istotne znaczenie dla oceny ryzyka i planowania opieki medycznej podczas porodu.

Rubryka oznaczona jako „para” odnosi się do szczegółowych informacji na temat historii porodów rodzącej oraz jej statusu małżeńskiego. Jest to kluczowa sekcja, która pomaga zrozumieć kontekst i historię reprodukcyjną pacjentki, co może wpływać na sposób prowadzenia obecnego porodu.

W tej części Karty należy wpisać łączną liczbę wcześniejszych porodów, które pacjentka przeszła. Informacja ta jest istotna dla oceny ryzyka oraz planowania odpowiednich procedur medycznych. Poprzednie porody mogą dostarczyć cennych wskazówek na temat potencjalnych komplikacji lub ułatwień w obecnym porodzie.

Następnie wpisuje się liczbę przebytych poronień. Ta informacja pomaga lekarzom i położnym lepiej zrozumieć historię ciąż pacjentki oraz potencjalne zagrożenia związane z obecną ciążą. Poronienia mogą wskazywać na pewne medyczne komplikacje, które wymagają szczególnej uwagi i monitorowania.

Kolejną informacją, którą należy wprowadzić, jest liczba lat, przez które pacjentka pozostaje w małżeństwie. Ta informacja może mieć znaczenie w kontekście wsparcia społecznego i psychologicznego, które może wpływać na przebieg porodu oraz na zdrowie psychiczne rodzącej.

Jeśli pacjentka jest niezamężna, w ostatniej rubryce wpisuje się cyfrę „0”. Jest to ważna informacja, która może wpływać na sposób organizacji opieki i wsparcia dla rodzącej. Niezamężne pacjentki mogą mieć inne potrzeby emocjonalne i społeczne w porównaniu do pacjentek pozostających w związku małżeńskim.

Rubryka „para” dostarcza więc nie tylko medycznych, ale również socjodemograficznych informacji, które są kluczowe dla kompleksowej opieki nad pacjentką w trakcie porodu. Pozwala to personelowi medycznemu na lepsze zrozumienie indywidualnych potrzeb pacjentki oraz na dostosowanie opieki w sposób optymalny.

W tej sekcji Karty obserwacji porodu należy wpisać datę ostatniej miesiączki pacjentki. Informacja ta jest kluczowa, ponieważ na jej podstawie oblicza się przewidywany termin porodu (EDC – Expected Date of Confinement). Znajomość daty ostatniej miesiączki pozwala lekarzom i położnym śledzić postęp ciąży i ocenić, czy rozwój płodu przebiega zgodnie z normą.

Następnie wpisuje się przewidywany termin porodu. Termin ten, wyliczany na podstawie daty ostatniej miesiączki i weryfikowany poprzez badania ultrasonograficzne, jest istotny dla planowania opieki prenatalnej i przygotowania się na poród. Pomaga to zespołowi medycznemu w odpowiednim czasie zaplanować procedury, które mogą być konieczne przed, w trakcie i po porodzie.

Kolejną informacją, którą należy wprowadzić, jest termin rozpoczęcia obserwacji. Termin ten wskazuje na moment, w którym rozpoczęto monitorowanie stanu pacjentki w kontekście porodu. Może to obejmować moment przyjęcia pacjentki do szpitala lub moment, w którym zaczęły być rejestrowane kluczowe parametry życiowe i postęp porodu.

W tej części należy wpisać dokładną datę i godzinę, kiedy wystąpiły pierwsze skurcze porodowe. Skurcze te sygnalizują początek aktywnej fazy porodu i są istotnym wskaźnikiem dla personelu medycznego. Pozwala to na dokładne śledzenie postępu porodu i podejmowanie decyzji dotyczących opieki nad pacjentką.

Następnie wpisuje się moment, kiedy pacjentka zaczęła odczuwać bóle parte. Bóle te są intensywniejsze i sygnalizują przejście do bardziej zaawansowanego etapu porodu. Informacja ta jest ważna dla położników, aby monitorować postęp porodu oraz oceniać, czy potrzebne są interwencje medyczne.

Ostatecznie, w Karcie obserwacji porodu należy podać dokładną datę i godzinę, kiedy nastąpił poród. Jest to kluczowa informacja końcowa, która dokumentuje zakończenie procesu porodowego. Informacja ta jest niezbędna do zamknięcia dokumentacji medycznej oraz dla wszelkich dalszych analiz i badań dotyczących przebiegu porodu.

Te szczegółowe dane dotyczące terminów i przebiegu porodu są fundamentalne dla zapewnienia wysokiej jakości opieki medycznej, umożliwiając dokładne śledzenie i dokumentowanie każdego etapu porodu. Pomagają również w retrospektywnej analizie przypadków, co może przyczynić się do dalszego doskonalenia praktyk położniczych.

Podczas wypełniania Karty obserwacji porodu, istotne jest dokładne oznaczenie położenia dziecka. Położenie odnosi się do orientacji ciała dziecka w macicy i można je sklasyfikować jako:

• Główkowe: Dziecko jest ułożone głową w dół, co jest najbardziej optymalnym i powszechnym położeniem do porodu naturalnego.
• Miednicowe: Dziecko jest ułożone pośladkami lub stopami w dół, co może wymagać specjalistycznych procedur medycznych lub rozważenia cesarskiego cięcia.
• Poprzeczne: Dziecko jest ułożone poziomo w macicy, co uniemożliwia naturalny poród i zazwyczaj wymaga cesarskiego cięcia.
• Skośne: Dziecko jest ułożone pod kątem, co również może komplikować poród naturalny i wymagać interwencji.
• Nieokreślone: Jeśli położenie dziecka nie może być jasno określone, zaznacza się jako nieokreślone, co sygnalizuje konieczność dalszych badań i obserwacji.

Kolejnym krokiem jest wskazanie ustawienia dziecka, czyli pozycji grzbietu dziecka w stosunku do strony matki:

• Pierwsze ustawienie: Grzbiet dziecka jest skierowany w stronę lewego boku matki.
• Drugie ustawienie: Grzbiet dziecka jest skierowany w stronę prawego boku matki.
• Nieokreślone: Jeśli ustawienie nie jest jednoznaczne, zaznacza się jako nieokreślone.

Następnie określa się ułożenie główki dziecka, co odnosi się do pozycji główki w stosunku do osi ciała dziecka:

• Przygięciowe: Główka dziecka jest przygięta, co oznacza, że broda dziecka jest blisko klatki piersiowej. Jest to optymalne ułożenie do porodu naturalnego, ponieważ najmniejsza część główki przechodzi przez kanał rodny.
• Nieokreślone: Jeśli ułożenie główki nie jest jasno określone, zaznacza się jako nieokreślone.

Dokładne oznaczenie położenia i ustawienia dziecka jest kluczowe dla planowania porodu. Położenie główkowe i przygięciowe ułożenie główki są najbardziej sprzyjające dla porodu naturalnego, podczas gdy inne pozycje mogą wymagać specjalistycznej opieki lub interwencji chirurgicznych. Informacje te pozwalają zespołowi medycznemu przygotować się na ewentualne komplikacje i podjąć odpowiednie działania, aby zapewnić bezpieczeństwo matki i dziecka.

Dzięki precyzyjnemu zapisywaniu tych danych w Karcie obserwacji porodu, możliwe jest dokładne monitorowanie i ocena postępu porodu oraz podejmowanie świadomych decyzji medycznych w trakcie całego procesu porodowego.

W Karcie obserwacji porodu istotne jest dokładne określenie nieosiowego wstawiania się główki płodu, czyli asynklityzmu. Asynklityzm odnosi się do odchylenia główki dziecka od osi kanału rodnego. Może to wpływać na przebieg porodu i wymagać szczególnej uwagi personelu medycznego. Rodzaje asynklityzmu, które należy wskazać, to:

• Przednie: Główka dziecka jest przesunięta do przodu w stosunku do osi kanału rodnego. Może to prowadzić do komplikacji podczas porodu i utrudniać przejście główki przez miednicę.
• Tylne: Główka dziecka jest przesunięta do tyłu. Podobnie jak w przypadku asynklityzmu przedniego, może to skomplikować proces porodu.
• Wysokie proste: Główka dziecka wstawia się do kanału rodnego bez nachylenia. Jest to rzadkie i może również powodować trudności.
• Niewłaściwe: Główka dziecka nie jest w prawidłowej pozycji do porodu. Tego typu asynklityzm może wymagać interwencji medycznej.
• Niskie: Główka dziecka znajduje się nisko w kanale rodnym, ale jest nieosiowa. Może to wpływać na długość i trudność porodu.

Dodatkowo, określasz pozycję główki:

• Poprzeczne: Główka dziecka jest ustawiona poprzecznie do osi kanału rodnego.
• Wierzchołkowe: Główka dziecka jest wierzchołkiem skierowana w stronę kanału rodnego.
• Czołowe: Główka dziecka jest skierowana czołem w stronę kanału rodnego, co może powodować komplikacje.
• Twarzowe: Twarz dziecka jest skierowana w stronę kanału rodnego, co również może wymagać specjalnych procedur medycznych.

W tej sekcji Karty należy także wskazać stan pęcherza płodowego, który otacza płód w macicy. Istnieją dwa możliwe stany:

• Pękł: Wpisujesz, jeśli pęcherz płodowy samoistnie pękł, co jest naturalnym etapem porodu. Podajesz dokładną datę i godzinę, kiedy to nastąpiło.
• Został przebity: Jeśli pęcherz płodowy nie pękł samoistnie i wymagał interwencji medycznej, takiej jak amniotomia (przebicie pęcherza), również wpisujesz datę i godzinę, kiedy to miało miejsce.

Dokładne określenie czasu pęknięcia lub przebicia pęcherza płodowego jest istotne, ponieważ od tego momentu zaczyna się intensywne monitorowanie przebiegu porodu, w tym stanu płodu i matki.

Na koniec, w Karcie należy określić tydzień ciąży, w którym doszło do porodu. Ta informacja jest kluczowa, ponieważ wiek ciążowy wpływa na sposób prowadzenia porodu oraz na ocenę dojrzałości i stanu zdrowia noworodka. Wpisanie dokładnego tygodnia ciąży pozwala również na retrospektywną analizę przebiegu porodu oraz na porównanie go z normami i wytycznymi medycznymi.

Te szczegółowe dane dotyczące asynklityzmu, stanu pęcherza płodowego i tygodnia ciąży są kluczowe dla zapewnienia wysokiej jakości opieki medycznej. Umożliwiają one dokładne monitorowanie i ocenę przebiegu porodu, co pozwala na podejmowanie świadomych i odpowiednich decyzji medycznych w trakcie całego procesu porodowego.

Druga część Karty ma formę tabeli, w której podajesz datę z uwzględnieniem godziny i doby, a następnie określasz, ile godzin trwa poród. Notujesz, kiedy nastąpiło odpłynięcie wód, zaznaczasz kolejne godziny od pęknięcia (przebicia) pęcherza płodowego. Zaznaczasz, czy wystąpiło krwawienie, określasz tętno rodzącej na minutę, tętnicze ciśnienie krwi oraz temperaturę ciała. Umieszczasz informację na temat tętna płodu na minutę, zaznaczając je na skali co 15 minut punktem odpowiadającym wartości tętna, tworząc wykres bicia serca płodu. W drugim okresie porodu kontrolujesz tętno płodu po każdym skurczu, nie rzadziej niż co 5 minut. Określasz również, jakie tętno występowało u płodu w pierwszym i drugim okresie porodu.

Druga część Karty obserwacji porodu przyjmuje formę szczegółowej tabeli, w której należy podać dokładne daty i godziny istotnych zdarzeń związanych z porodem. Każda rubryka tabeli odpowiada konkretnym momentom oraz danym medycznym, które są kluczowe dla monitorowania przebiegu porodu. Data i godzina muszą być dokładnie zanotowane, aby zapewnić precyzyjny zapis przebiegu porodu i umożliwić retrospektywną analizę.

W tabeli należy również określić, ile godzin trwał poród. Czas trwania porodu liczy się od momentu rozpoczęcia pierwszych regularnych skurczów porodowych lub odpłynięcia wód płodowych, aż do momentu urodzenia dziecka. Precyzyjne określenie tego czasu jest istotne dla oceny postępu porodu i identyfikacji ewentualnych komplikacji.

Tabela obejmuje także rubrykę do zanotowania momentu odpłynięcia wód płodowych. Informacja ta jest kluczowa, ponieważ odpłynięcie wód płodowych sygnalizuje rozpoczęcie aktywnej fazy porodu. Notuje się tutaj zarówno datę, jak i godzinę pęknięcia lub przebicia pęcherza płodowego oraz kolejne godziny od tego momentu, co pomaga monitorować ryzyko infekcji i stan zdrowia płodu.

W tabeli zaznacza się również, czy wystąpiło krwawienie podczas porodu. Informacja o krwawieniu jest niezbędna do oceny stanu zdrowia matki oraz do podejmowania odpowiednich działań medycznych w celu zapewnienia jej bezpieczeństwa. Krwawienie może wskazywać na komplikacje, takie jak przedwczesne oddzielenie łożyska, które wymagają natychmiastowej interwencji.

Tabela zawiera również rubryki do wpisania tętna rodzącej na minutę, tętniczego ciśnienia krwi oraz temperatury ciała. Regularne monitorowanie tych parametrów jest kluczowe dla oceny stanu zdrowia rodzącej i jej zdolności do bezpiecznego przeprowadzenia porodu. Odchylenia od normy mogą wymagać natychmiastowej interwencji medycznej.

Bardzo ważnym elementem tabeli jest informacja na temat tętna płodu na minutę. Tętno płodu zaznacza się na skali co 15 minut, wprowadzając punkt odpowiadający wartości tętna na odpowiedniej wysokości. Łącząc te punkty linią, tworzy się wykres bicia serca płodu. Ten wykres jest kluczowy dla oceny dobrostanu płodu i monitorowania jego reakcji na skurcze oraz inne stresory podczas porodu.

W drugim okresie porodu, kiedy dziecko przesuwa się przez kanał rodny, kontrolowanie tętna płodu staje się jeszcze bardziej intensywne. Tętno płodu monitoruje się po każdym skurczu, nie rzadziej niż co 5 minut. Taka częstotliwość monitorowania pozwala na wczesne wykrycie oznak niedotlenienia lub innych problemów, które mogą wymagać szybkiej interwencji.

Tabela zawiera również rubryki do określenia, jakie tętno występowało u płodu w pierwszym i drugim okresie porodu. W tym miejscu zaznacza się, czy tętno było:

• Właściwe: Normatywne tętno, które wskazuje na dobry stan zdrowia płodu.
• Szybkie: Tachykardia, która może wskazywać na stres lub niedotlenienie płodu.
• Zwolnione: Bradykardia, która może być oznaką poważnych problemów z dopływem tlenu do płodu.
• Małe lub duże wahania: Zmiany w tętnie, które mogą sugerować reakcję na skurcze lub inne czynniki stresowe.
• Nieokreślone: Kiedy tętno nie może być jednoznacznie sklasyfikowane.

Dokładne monitorowanie i dokumentowanie tych parametrów jest niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i zdrowia zarówno matki, jak i dziecka podczas porodu.

W Karta obserwacji porodu zawiera szczegółowe informacje na temat odczuwania bólu przez rodzącą, co jest istotnym elementem monitorowania jej stanu i reakcji na poród. Ocena ta pomaga personelowi medycznemu dostosować opiekę oraz interwencje w celu zapewnienia jak największego komfortu i bezpieczeństwa rodzącej. W tej sekcji Karty należy wskazać:

• Czy dobrze znosi ból: Rodząca jest w stanie kontrolować swoje reakcje na ból, jest spokojna i nie wykazuje oznak silnego stresu. Taka reakcja może sugerować, że rodząca czuje się bezpiecznie i ma wsparcie.
• Czy opanowuje się: Rodząca jest w stanie opanować ból, ale może wykazywać oznaki dyskomfortu lub umiarkowanego stresu. Wymaga to monitorowania i ewentualnej interwencji, aby zapewnić jej komfort.
• Czy jest podniecona (głośno reaguje): Rodząca głośno wyraża ból, może być bardzo niespokojna i wymagać dodatkowego wsparcia lub interwencji, takich jak techniki relaksacyjne, farmakologiczne metody łagodzenia bólu lub inne formy pomocy.

Pozycja części przodującej płodu odnosi się do lokalizacji główki lub innej części ciała dziecka w stosunku do kanału rodnego. Precyzyjne określenie tej pozycji jest kluczowe dla monitorowania postępu porodu i planowania ewentualnych interwencji medycznych. W Karcie obserwacji porodu należy zaznaczyć:

• Nad wschodem: Część przodująca płodu znajduje się powyżej wejścia do kanału rodnego (wschód miednicy). To wskazuje na wczesną fazę porodu, gdzie główka dziecka jeszcze nie wstawiła się do kanału rodnego.
• We wschodzie: Część przodująca płodu znajduje się na poziomie wejścia do kanału rodnego. Oznacza to, że poród postępuje, a dziecko zaczyna przemieszczać się w dół.
• W próżni: Część przodująca płodu jest już głęboko w kanale rodnym, co wskazuje na zaawansowaną fazę porodu. Dziecko zbliża się do momentu narodzin.

W Karta obserwacji porodu muszą być również dokładnie zapisane wszystkie leki, jakie zostały zastosowane podczas porodu. Ta informacja jest kluczowa dla dokumentacji medycznej i przyszłych analiz. Rodzaje leków, które mogą być zastosowane, obejmują:

• Leki przeciwbólowe: Mogą to być leki doustne, dożylne lub regionalne znieczulenie (np. znieczulenie zewnątrzoponowe). Ważne jest zanotowanie rodzaju leku, dawki oraz czasu podania.
• Leki uspokajające: Stosowane w celu złagodzenia stresu i lęku rodzącej. Dokładne zanotowanie rodzaju i dawki jest niezbędne.
• Leki stymulujące skurcze macicy: Oxytocyna lub inne środki mogą być stosowane do indukcji lub wzmocnienia skurczów. Ważne jest zapisanie dawki i czasu podania.
• Antybiotyki: Mogą być podawane w przypadku ryzyka infekcji. Należy zanotować rodzaj antybiotyku, dawkę i czas podania.
• Inne leki: Każdy dodatkowy lek, taki jak leki przeciwwymiotne, leki na ciśnienie krwi czy inne specjalistyczne środki, musi być dokładnie opisany.

Dokładne zapisywanie informacji o odczuwaniu bólu przez rodzącą, pozycji części przodującej płodu oraz zastosowanych lekach jest kluczowe dla zapewnienia kompleksowej opieki medycznej. Umożliwia to monitorowanie postępu porodu, planowanie interwencji oraz zapewnienie bezpieczeństwa i komfortu zarówno matki, jak i dziecka.

W porównaniu do poprzedniego wzoru Karty obserwacji porodu, obecny wzór wymaga podania dokładnych wymiarów miednicy rodzącej. Te pomiary są kluczowe dla oceny anatomicznej możliwości przeprowadzenia porodu drogami natury. Wymiary te obejmują:

• Wymiar międzykolcowy (distantia spinarum): Jest to odległość między przednimi górnymi kolcami biodrowymi. Ten wymiar pomaga ocenić szerokość górnego wejścia do miednicy.
• Wymiar międzykrętarzowy (distantia trochanterica): Jest to odległość między krętarzami większymi kości udowych. Pomiar ten wskazuje na szerokość dolnej części miednicy, co jest ważne dla oceny możliwości przejścia główki płodu przez miednicę.
• Sprzężna zewnętrzna (conjugata externa): Jest to odległość od górnego brzegu spojenia łonowego do wyrostka kolczystego piątego kręgu lędźwiowego. Ten wymiar ocenia ogólną przestronność miednicy, co jest istotne dla planowania sposobu porodu.

Dokładne pomiary tych wymiarów pozwalają na lepsze przygotowanie się do porodu i ocenę ryzyka ewentualnych komplikacji związanych z nieprawidłową budową miednicy.

Obecny wzór Karty obserwacji porodu wymaga również podania wyników posiewu w kierunku paciorkowców B-hemolizujących grupy B (GBS). Paciorkowce grupy B mogą powodować poważne infekcje u noworodków, dlatego ich wykrycie jest niezwykle ważne. W tej części Karty należy:

• Podanie wyników posiewu GBS: Wyniki mogą być pozytywne lub negatywne. Wynik pozytywny oznacza, że pacjentka jest nosicielem GBS, co może wymagać profilaktycznego podania antybiotyków w trakcie porodu, aby zapobiec przeniesieniu infekcji na noworodka.
• Dokumentowanie podjętych działań: Jeśli wynik jest pozytywny, należy zanotować, jakie działania zostały podjęte, np. podanie antybiotyków (rodzaj, dawka, czas podania).

Kolejną nową wymogą w Karcie obserwacji porodu jest podanie wyników badania antygenu HBs (Hepatitis B Surface Antigen). Badanie to jest wykonywane w celu wykrycia obecności wirusa zapalenia wątroby typu B (HBV). Wyniki te są kluczowe dla oceny ryzyka przeniesienia wirusa na noworodka. W tej części Karty należy:

• Podanie wyników badania antygenu HBs: Wyniki mogą być pozytywne lub negatywne. Wynik pozytywny wskazuje na obecność wirusa HBV, co wymaga podjęcia odpowiednich działań profilaktycznych, takich jak podanie noworodkowi immunoglobuliny HBV i pierwszej dawki szczepionki przeciw HBV zaraz po urodzeniu.
• Dokumentowanie podjętych działań: Jeśli wynik jest pozytywny, należy zanotować, jakie środki zapobiegawcze zostały zastosowane w celu ochrony noworodka przed infekcją.

Te dodatkowe wymogi w Karcie obserwacji porodu mają na celu zapewnienie kompleksowej opieki medycznej i bezpieczeństwa zarówno dla matki, jak i dziecka.

• Wymiary miednicy: Dokładne pomiary miednicy pomagają ocenić fizyczne możliwości przeprowadzenia porodu drogami natury i przygotować się na ewentualne komplikacje.
• Posiew GBS: Wczesne wykrycie i leczenie paciorkowców grupy B zmniejsza ryzyko poważnych infekcji noworodka, co jest kluczowe dla jego zdrowia.
• Badanie HBs: Identyfikacja nosicieli wirusa HBV i odpowiednie działania profilaktyczne pomagają zapobiegać przeniesieniu infekcji na noworodka, chroniąc jego zdrowie od pierwszych chwil życia.

Dzięki tym nowym wymogom, Karta obserwacji porodu staje się jeszcze bardziej kompleksowym narzędziem, które wspiera personel medyczny w zapewnieniu najlepszej możliwej opieki w trakcie porodu.

Wpis w Karcie obserwacji porodu kończy się podaniem dokładnych danych osoby, która obserwowała przebieg porodu. Te informacje są niezbędne do zapewnienia pełnej odpowiedzialności i przejrzystości w dokumentacji medycznej. W tej sekcji Karty należy wpisać:

• Imię i nazwisko osoby obserwującej poród: Pozwala to na jednoznaczną identyfikację osoby odpowiedzialnej za nadzór nad porodem.
• Tytuł zawodowy: Informacja ta jest istotna, aby określić kwalifikacje i kompetencje osoby nadzorującej poród (np. lekarz ginekolog-położnik, położna).
• Stanowisko: Określa, jakie stanowisko pełni dana osoba w zespole medycznym (np. ordynator oddziału położniczego, starsza położna).

Oprócz osoby bezpośrednio obserwującej poród, należy również wpisać dane osoby kontrolującej czynności związane z porodem, jeśli jest to inna osoba. Ta sekcja Karty powinna zawierać:

• Imię i nazwisko osoby kontrolującej czynności: Tożsamość osoby odpowiedzialnej za kontrolowanie i nadzorowanie przebiegu porodu.
• Tytuł zawodowy: Kwalifikacje zawodowe tej osoby (np. lekarz specjalista, położna).
• Stanowisko: Określenie roli, jaką pełni ta osoba w strukturze zespołu medycznego.

W ostatniej rubryce Karty obserwacji porodu należy wpisać rozpoznanie po porodzie. Ta informacja jest kluczowa dla kompletnej dokumentacji medycznej i obejmuje:

• Ocena stanu matki i noworodka: Podsumowanie stanu zdrowia matki po porodzie, w tym wszelkie komplikacje, interwencje medyczne oraz stan noworodka po urodzeniu (np. Apgar score).
• Ostateczne rozpoznanie medyczne: Wszelkie diagnozy postawione po zakończeniu porodu, takie jak stan poporodowy matki, ewentualne problemy zdrowotne noworodka, i inne istotne uwagi medyczne.
• Zalecenia i dalsze postępowanie: Wszelkie zalecenia dotyczące dalszej opieki nad matką i noworodkiem, planowane kontrole lekarskie, i inne kroki niezbędne do zapewnienia zdrowia obu pacjentów.

Dokładne zakończenie dokumentacji w Karcie obserwacji porodu jest kluczowe dla:

• Kompletności dokumentacji medycznej: Zapewnia pełne i dokładne zapisy przebiegu porodu, co jest niezbędne do przyszłych odniesień i analiz.
• Odpowiedzialności zawodowej: Identyfikacja osób zaangażowanych w opiekę nad rodzącą zapewnia odpowiedzialność i przejrzystość w działaniach medycznych.
• Planowania dalszej opieki: Rozpoznanie po porodzie oraz zalecenia umożliwiają właściwe zaplanowanie dalszej opieki medycznej nad matką i dzieckiem, zapewniając kontynuację opieki na najwyższym poziomie.

Dokładne i rzetelne wypełnienie tej sekcji Karty obserwacji porodu jest więc kluczowym elementem profesjonalnej i kompleksowej opieki medycznej, zapewniając bezpieczeństwo i zdrowie zarówno matki, jak i noworodka.